sherry (hik) in Jerez

Zo, we zijn er weer. Alweer Jerez verlaten en zitten nu in een klein gehucht ( of eigenlijk een kilometer of 3 daarbuiten) genaamd Guaro, in een B & B Molino de Santisteban, met wifi!!!!!
Nadat we Villamarque de Condessa hadden verlaten, zijn we naar Jerez de la frontera gereden, lekker vlot over de grote weg. Daar rond 2uur aangekomen in een 5***** hotel, Villa Jerez. Wij zagen er zo aardig uit dat we een upgrade van kamer kregen. Een bed daarin waarin je (spannend) verstoppertje kunt spelen met een aparte zithoek, een badkamer met een ligbad met bubbels een douche met 25 stralen en een deur, een wc en bidet met een deur en 2 wastafels. Het hotel had ook wifi, maar hun bereik en snelheid was zo abominabel beroerd dat ik met het bijhouden van de verslagen maar even gestopt ben. Na een eerste verkenning, de stad ingelopen. Nu is het centrum van Jerez met cultuur niet zo groot, des te meer de sherry bodega's, Sandeman, Gonzalez Byaz, Tio Pepe en noem ze maar op. En allemaal kun je ze bezoeken en proberen, wat we trouwens ( nee eerlijk waar) niet gedaan hebben. De volgende dag zouden we namelijk een traditionele bodega bezoeken. Aangezien 's middags de winkels dicht zijn zijn we maar terug gehobbeld naar het hotel en daar wat gegeten. Als je denkt een 5** hotel evenzo dure prijzen heeft, viel dat aanmerkelijk mee, een hoofd gerecht tussen de €12,-- en €15,--. Daarna verstoppertje spelen in bed.
De volgende dag na het ontbijt naar de Bodega Tridicion, eerst hun kunst bezocht, met werken van Goya, Velasquez, Picasso en nog wat van die grote namen, schilderijen vanaf 1400 en origineel.
Daarna een uitleg over het maken van sherry, vanaf fino tm Pedro Ximinez. En natuurlijk proeven, amontillado, olorosso, eentje die maar af en toe gemaakt kan worden afhankelijk hoe de gisting verloopt, de naam ben ik even vergeten, dan moet ik een eid naar de auto lopen en daar heb ik geen zin in en natuurlijk de Pedro Ximinez met z'n vloeibare rozijnen. Ook nog 2 brandy's geproefd, eentje van 30 jaar oud gemaakt van de palomino druif en 1 van de Pedro Ximinez druif van 40 jaar oud. Errug lekkur, hik, hoor.
Na afloop zijn we naar Sanluccar de Barrameda gereden, daar wordt de Manzanilla gemaakt, iets anders dan de fino en daar tevens vis gegeten. Het ligt namelijk pal aan de kust tegen het park Doñana aan. Na de lunch met een rondvaartboot het park bezochten heten 2, everzwijnen 1, reigers, flaminco's , ooievaars en nog veel meer vogels gezien. Daarna via de tom tom en de kortste route terug naar het hotel. Dan kom je in buurten daar wil je niet levend begraven worden, dan zie je armoe, enorm veel leegstand en zie je dat hier de "crisis" wat harder heeft toegeslagen. Enfin via deze omweg, want het duurde aanmerkelijk langer weer terug in het hotel, gegeten en wederom elkaar weer in het bed proberen te vinden.
Zo zijn we bij vandaag aangeland, eerst ontbeten en wie zat daar??? Mr. Carreras, als je dat iets zegt tenminste, hij is een van de 3 tenoren die wereldberoemd zijn geworden als trio. Ik had het niet geweten als de receptionist ons dat niet had verteld. Daarna van Jerez, via Gibraltar, Marbella, via slingerdeslang wegen opgeklommen naar 1100 meter naar Ronda en slingerdeslang naar beneden naar Guaro, een allerliefst B&B, gerund door nederlanders, en als we maar niet uit ons hemd waaien, wat nu het geval is de laatste 2 dagen, een heerlijk plekje om te toeven. We houden jullie op de hoogte. Groeten, Cor